Dzień Patrona Szkoły

A dzieje się tak między innymi za przyczyną obchodzonych przez społeczność uczniowską uroczystości. Jedną z nich jest Dzień Patrona.

Patron szkoły to osoba, której życie i działalność służą pokoleniom. To autorytet reprezentujący treści i wartości bliskie dzieciom i młodzieży.

Tegoroczne święto, ze względu na trwającą w kraju epidemię, uczciliśmy w nieco inny niż dotychczas sposób. Uczniowie klas 1-3 przygotowali w tym roku piękne plakaty i ilustracje do utworów Marii Konopnickiej.

Patronka naszej szkoły to polska poetka, prozaik, krytyk i publicystka. Jest wybitną postacią w polskiej literaturze, zwłaszcza tej adresowanej do dzieci, jednak często zapominaną i niezbyt „atrakcyjną” dla współczesnych młodych czytelników. Kto z nas jednak w dzieciństwie nie śledził losów sierotki Marysi i Koszałka-Opałka? Kto nie śmiał się z tchórzliwego Stefka Burczymuchy? Już od wielu lat losy bohaterów utworów Marii Konopnickiej wzruszają kolejne pokolenia. Opowieść „O krasnoludkach i sierotce Marysi” oraz inne: piosenki, liryki, opowieści poetyckie dla dzieci, są ponadczasowe, a Maria Konopnicka w swych utworach:

„nie przychodzi ani uczyć dzieci, ani też ich bawić, przychodzi śpiewać z nimi”.

Wciąż aktualny pozostaje najkrótszy program wychowawczy stworzony przez poetkę:

„Szanuj, drogie dziecię moje, w małym ziarnku przyszłe plony.
W małej kropli – przyszłe zdroje, w szelągu – miliony.
Czcij Ojczyznę zawsze, wszędzie, choć los na nią gromy miota.
Nie zmoże jej, gdy żyć będzie polski język, polska cnota”.

(Wstań o dziecię...)

Biografia Konopnickiej to przykład odwagi życia w trudnej epoce, bez niepodległości. Konopnicka porusza serca wrażliwością, pokazuje gorzką prawdę o czasach i ludziach. Z miłością pochyla się nad dzieckiem, jego małymi i dużymi dramatami, uczy i wychowuje, ale także bawi i wzrusza.

„Kto ty taki, skąd ty rodem?
Mów żeś z tego łanu żyta,
Żeś z tych łąk, co pachną miodem;
Mów, że jesteś z takiej chaty,
Co Piastowską chatą była..."
Cytat z „A jak ciebie kto zapyta”

"Znakomita poetka (...) była też niepospolitą znawczynią serc i dusz dziecięcych. Wszystkie jej utwory poświęcone dzieciom, cechuje nie tylko nieskazitelna forma wiersza łatwego, ale wpadającego w ucho, lecz i głębsze odczucie świata dziecięcych umiłowań i trosk."
(Wg recenzenta "Tygodnika Ilustrowanego")

Najpiękniejsze wiersze dla dzieci zostały wydane w zbiorze "Co słonko widziało". W swoich utworach poetka uczyła dzieci wrażliwości, ukazywała piękno przyrody, rozbudzała szacunek do ziemi ojczystej. To właśnie ona napisała słowa "Roty":

"Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,

Nie damy pogrześć mowy!
Polski my naród, polski lud,
Królewski szczep piastowy..."
(Rota)

Wiersze Marii Konopnickiej mienią się różnymi kolorami – są wesołe i zadumane, uczą i wzruszają, pokazują piękno świata.

"Ile światła w twojej duszy,
Tyle słonka świecić będzie;
Tyle ziarna kłosy dadzą,
Ile potu na twej grzędzie!
Dobra dola tym się znaczy,
Co miłują ziemię matkę…"

(A jak Ciebie kto zapyta)

Wielkość dzieł M. Konopnickiej stawia ją w rzędzie najwybitniejszych postaci historii literatury i kultury. Problemy, które podejmowała, nadal są aktualne, dlatego z dumą co roku obchodzimy dzień Patrona naszej szkoły - Marii Konopnickiej, wierząc, że utwory poetki wciąż będą uwrażliwiały i budziły w młodym pokoleniu umiłowanie i przywiązanie do Ojczyzny, o której tak pięknie pisała:

„Ojczyzna, to ta ziemia droga, gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga, gdzie ojciec, bracia i gdzie matka miła w polskiej mnie mowie pacierza uczyła”.

Dzisiejsze święto obchodzone w tak trudnym dla nas wszystkich okresie, w czasie pandemii, ukazać ma Marię Konopnicką nie tyle jako autorkę wierszy dla dzieci, ale także jako kobietę, która wykraczała poza ramy swojej epoki…